مقره تابلویی

در زبان ساده مقره به یک نوع عایق الکتریکی گفته می شود که از آن در صنعت برق برای اتصال انواع کابل یا برج انتقال استفاده می شود. در واقع این سیستم یک مسیر مقاومتی قدرتمند است که عملا مانع عبور جریان های ناخواسته به زمین می شود. به همین دلیل است که به عنوان یکی از تجهیزات پرکاربرد در سیستم های پرقدرت همچون تابلو برق به ویژه تابلو برق های فشار قوی محسوب می شود.
در خطوط انتقال نیرو به اماکن مختلف عمدتا نیاز است تمامی سیستم های هادی تحت ولتاژ به گونه ای از برج های انتقال مستقل و ایزوله شوند. از طرفی هم تمامی سیم های معلق در هوا که به عنوان سیم های انتقال قدرت انرژی شناخته می شود. در تمامی مواقع به جز زمانی که به منازل مسکونی متصل می گردند در هوای اطراف هستند. از این رو نیاز است برای اتصال سیم های بدون روکش و ایزوله به کابل های برق یا تیر برق ها از پایه عایقی قدرتمندی همچون مقره ها استفاده شود تا در کنار تحمل وزن و سنگینی سیم ها و کابل های مختلف، موجبات هدایت آن ها به خطوط انتقال و توزیع انرژی را فراهم کند. عمدتا محل قرار گیری این نوع سامانه های انتقال و توزیع، مابین دکل و هادی های حامل جریان برق می باشد.

وظایف مقره تابلو برق

مقره ها معمولا دو وظیفه اصلی را بر عهده دارند:

وظیفه مکانیکی :

به این معنی که از مقاومت مکانیکی بسیار بالایی برخوردار است که می تواند تمامی فشارها و نیروهای مکانیکی وارد شده را تحمل نماید.

وظیفه الکتریکی :

قادر به تحمل ولتاژهای بزرگ کاری همچون ولتاژهایی که در حین ضربه یا رعد و برق وارد می شوند هستند. به گونه ای که در بدترین شرایط نظیر باران های شدید، آلودگی و بروز صاعقه های قوی دچار خرابی یا شکستگی الکتریکی نمی شوند.

ویژگی های مقره تابلو برق

همان گونه که در مطالب بالا هم به آن اشاره کردیم انواع گوناگونی از مقره تابلو برق های فشار قوی از مشخصه های بارزی برخوردارند. همچون مقاومت مکانیکی و الکتریکی بالا، استقامت بالا در برابر تغییرات درجه حرارت، عدم حفره های داخلی، نداشتن ناخالصی و عدم تغییر شکل، بالا بودن ضریب اطمینان، استقامت بالا در مقابل آلودگی ها و نفوذ آب و در نهایت عایق بالا و عدم ضریب تلفات برخوردار هستند. شاید عجیب باشد ولی می توانیم بگوییم شکست الکتریکی این سیستم ها، در هنگام تخلیه الکتریکی در هوای آزاد، ممکن است موجبات تخلیه الکتریکی سطحی را هم فراهم آورد. این به این معنی است که ضریب اطمینان و عدم ضریب تلفات به استقامت بالای مقره‌ها و کیفیت و ضریب اطمینان بالای آن بستگی دارد.

یکی از دلایل اصلی که باعث خرابی این پایه های عایقی می شود تخلیه الکتریکی است. به طوری که عموما در موقعیت غیرعادی ولتاژ سیستم و مابین زمین و خطوط رخ می دهد. در این هنگام میزان گرمای شدید ناشی از قوس الکتریکی باعث سوراخ شدن و پارگی بدنه مقره تابلو برق می‌شود. اینگونه است که پدیده هایی که هر یک از آن ها ممکن است عواقب جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشند اتفاق می افتند. با توجه به این وضعیت تمامی متریال هایی که در ساخت این سیستم ها به کار می روند بایستی از ویژگی های خاصی برخوردار باشند.

این ویژگی ها عبارتند از:

• برای پیشگیری از نشت جریان برق در زمین مقاومت عایق بندی بالایی داشته باشد.
• کمترین اثر پذیری از تغییرات دمای هوا داشته باشد.
• از قدرت دی الکتریکی بالایی بهره مند باشد.
• بتواند تنش و وزن هادی بالایی را تحمل کند.